smutki zakupowe?....

Znów miałam maraton sklepowy. Nie, wcale nie dlatego, że kocham łazić po sklepach. Nienawidzę tego. Zwyczajnie musiałam nabyć zabawkę na urodziny Luckowego kolegi, przy okazji zaopatrzyć worek Mikołaja w jakiś drobiazg dla Lu i chciałam luknąć czy nie kupić czegoś po choinkę pozostałym domownikom. I nic. Nic mi się nie podoba. Nawet na misie z tegorocznej edycji Kup misia już nie czekam, chociaż oczywiście kupię misia, bo mamy z każdego roku po jednym. Jakoś nie podzielam zachwytów nad projektantami mody i ich super pomysłami. Celebryci zrobili misie dla celebrytów. Chociaż może pokoleniu monster coś tam takie mało przytulne pluszaki przypadną do gustu. Ja odpływam. Mówię ble. Skończy się na tym, że każdy w domu dostanie książkę, bo na szczęście jeszcze wydają wartościowe rzeczy. Chociaż coraz częściej na topie są również książki celebrytów, pełne nylonu, koronek ze sztucznej nitki i wypolerowanej głębi. Zwykle o tych dziełach jest głośno, są uwielbiane przez media, potem pakowane w złoty celofan z brokatową wstążką i lądują na dziale: „jedynie słuszne prezenty”. Omijam ten dział szerokim łukiem. Wybieram te ciche wydania, gdzie wystarczy na chwilę pochylić się nad kartą książki, żeby już wiedzieć, że to właśnie to. Przytulne, głaszczące serce i duszę słowa, wsparcie, otucha i radość lub smutek. W każdym razie emocje. I misie też powinny takie być, szczególnie te grudniowe. Nieodziane w nylon i koronki, które odbiją się głęboką raną na zziębniętej skórze, ale ciepłe, puchate, otulone w miękką wełenkę, bawełniane piżamki. Misie z sercem chcę. I wybieram książkę Kasdepke lub Beręsewicza, bo oni to ciepło mają, chociaż młodzi, popularni i na swój sposób nowocześni.

W następnej notce zapiszę, co mam na swojej długaśnej liście, w słynnej przechowalni Merlina. Postaram się zdradzić też co Lu dostanie pod choinkę.

Tymczasem oddam się poszukiwaniu butów dla Lu w normalnej cenie i robionych w Polsce, chciałabym też koc, koniecznie nie z Chin. Zasiądę, więc przed kompem, zagryzając domowej roboty panirem, który robię z mleka prosto od krowy. Korzystam, bo to za chwilę będzie już niemożliwe. Podejrzewam, że mleko też będzie z Chin.